Ze vertelden dat ze tot aan tot 2012 een melkveehouderij hadden aan de dijk bij Ochten. Ze waren er getuigen van hoe in 1995 het water in de Waal tot grote hoogte kwam.
 

De hierop volgende evacuatie, staat ze nog helder op het netvlies. “Vooraf dachten we: gaat dit allemaal wel goedkomen? Terugkijkend kunnen we zeggen dat alles goed verlopen is. We hebben in die spannende tijd Gods liefde door zoveel mensen heen mogen ervaren. Onze kinderen werden op 5 verschillende plaatsen opgevangen en wij zaten in een flat 12 hoog in Ede. We hadden geen betere opvang kunnen hebben. Ons vee werd die nacht opgehaald met vrachtwagens en trekkers met karren. Waarheen? Voor ons deels onbekend. Maar ze werden vervoerd, geregistreerd en met zorg en liefde verzorgd op verschillende plaatsen, o.a. in Zeewolde, Kootwijkerbroek, Leersum, Doorn, Langbroek. Het was keurig geregeld!”

Kort daarop volgde een forse dijkversterking. “We hadden al plannen om de ouderlijke boerderij af te breken en te herbouwen. We waren bezig met de vergunningaanvraag."  Met de noodzaak van een dijkversterking kwamen de bouwplannen in een stroomversnelling. "Erg fijn dat de sloop van de voormalige boerderij binnen het werk voor de dijkversterking is meegenomen. Voor ons was het een stok achter de deur om vaart te maken met de eigen bouw. En alles heeft ten goede mogen meewerken.  Zo werd er een afrit gemaakt tot achter ons huis en mochten we de woning bouwen op de plaats waar we dit graag wilden.”

Tegenwoordig houdt de familie enkel nog schapen. Op eigen percelen en gepachte grond in de uiterwaarden. Ook zetten ze schapen in voor het beheer van stukken Waalbandijk.